Mijn motivatie is dat je als begeleider, je heel creatief moet zijn en moeten in kunnen spelen op onverwachte situaties. Met creatief bedoel ik de manier van werken. Alle cliënten vragen om een andere benaderingswijze, deze moet je in kunnen zetten. Ook moet je als begeleider een groot incasseringsvermogen hebben. Cliënten kunnen je confronteren met jezelf als persoon, zoals je bent, doet en je uiterlijk. Cliënten kunnen je kwetsen en dit moet je als begeleider kunnen incasseren. Ook probleemgedrag wat naar voren kan komen binnen de begeleiding moet je kunnen incasseren i.v.m. hun eventuele gedragsproblemen.
Maar wat maakt het dan zo leuk om met deze doelgroep te werken. De doelgroep SGLVG vind ik persoonlijk erg leuk omdat geen enkele dag hetzelfde is en je altijd voorbereid moet zijn op onverwachte situaties. De cliënten veranderen iedere dag, zij weten zelf vaak nog niet wat ze willen gaan doen in de toekomst. Samen met de cliënten ga je bekijken wat ze zouden kunnen gaan doen en willen doen. Als begeleider leer je hoe je cliënten moet stimuleren en motiveren, want daar draait het om binnen deze doelgroep.
De SGLVG cliënten hebben mij gemaakt tot de hulpverlener die ik nu ben. Ik heb geleerd hoe ik om moet gaan met verschillende situaties, verschillende begeleidingsstijlen en ziektebeelden. Ik heb geleerd hoe ik verantwoordelijkheid moet dragen voor de cliënten in de vorm van het ondersteunen en begeleiden. Ik weet wat mijn grenzen zijn op het gebied van een vertrouwensband creëren, grensoverschrijdend gedrag en verantwoordelijkheid.
Voor deze cliënten zijn maar weinig behandelplannen en methodes ontwikkeld waardoor het werken met hen soms moeilijk kan zijn. Ook op deze momenten wordt van mij dan als begeleider gevraagd om creatief en vindingrijk te zijn wat zeker een uitdaging is en zal blijven.